Luk Somers: “Soms ligt een klacht van een medewerker, buurtbewoner of concurrent aan de basis van ons bezoek. Maar dat gebeurt niet zo vaak: in minder dan 1 op 4 (23%) van de gevallen. Verder kan het verslag van een andere inspectiedienst of administratie, de fiscale opsporingsdienst, politie of gerecht de aanleiding zijn. Al die instanties wisselen namelijk actief informatie uit, ook internationaal. Vissen naar de bron van de klacht heeft echter geen zin, wij zijn gebonden aan een specifiek beroepsgeheim.”
Hilaire Willems: “Natuurlijk schieten we niet alleen in actie als er een klacht binnenloopt. Er zijn ook administratieve controles of bezoeken die kaderen in de actieplannen ter bestrijding van de sociale fraude. Die stippelen we jaarlijks zelf uit of we krijgen ze opgelegd door de sociale inlichtingen en de opsporingsdienst. Daar hangen voor elke regionale directie streefcijfers aan vast per sector. Tot slot kunnen ook onregelmatigheden in databanken een controle uitlokken, zoals Limosa voor internationale tewerkstelling of werfmeldingen in de bouw.”
Luk Somers: “De administratieve controles kondigen we aan per brief, omdat je als werkgever een aantal documenten moet klaarleggen: individuele loonrekeningen van het personeel, het arbeidsreglement, arbeidsvergunningen en –kaarten, betaalbewijzen van de lonen .... Maar heel wat controles zijn onaangekondigd, bijvoorbeeld om zwartwerk of sociale fraude op te sporen.”