5 wel heel aparte vragen aan de personeelsdienst: hoe reageer je?

Sommige hr-gerelateerde vragen kan je zo gek niet bedenken. Reality beats fiction. Onderstaande situaties zogen we dan ook niet uit onze duim, maar zijn geïnspireerd op vragen die we de afgelopen jaren van uiteenlopende klanten kregen. Zou jij erin slagen om telkens je professionele cool te bewaren? En vooral: om een correct sociaaljuridisch antwoord te geven?

1. “Mijn kat Felix is gisteren komen te gaan. Heb ik nu recht op klein verlet?”

Helaas: voor rouwperiodes of begrafenissen van zelfs bijzonder na aan het hart liggende huisdieren is klein verlet niet mogelijk. Hetzelfde geldt voor frequentere vragen: ook voor een notarisbezoek voor de aankoop van een woning en voor een verhuis gelden niet in elk paritair comité klein verlet.

Misschien ken je de situaties waarbij werknemers rotsvast overtuigd zijn van hun recht op klein verlet. Soms hebben ze een punt, maar heel vaak ook niet. Je kunt dus maar beter elke aanvraag apart aftoetsen, want in bepaalde sectoren gelden inderdaad aparte regels.

2. “Viagra in de koffie als uit de hand gelopen revanche: een reden voor ontslag?”

Dit is eigenlijk een uit de hand gelopen office prank: nadat heel wat werknemers de pesterijen van hun collega Angelo hartsgrondig beu waren, besloten ze ‘m een koekje van eigen deeg te geven. Meer bepaald in de vorm van een Viagrapil in zijn koffie. Maar daarmee stonden de breinen achter deze nogal verregaande repercussie zélf voor paal: het bleek een reden voor ontslag om dringende redenen.

Die dringende redenen kunnen trouwens veel gedaantes aannemen. Uiteraard zijn dronkenschap en geweld ontoelaatbaar. De kok die zijn baas met scherpe messen bekogelde omdat hij zijn loon een dag later dan gewoonlijk uitbetaald kreeg, had dus beter zijn frustratie afgereageerd op de cuisson.

3. “Te laat door twee verschillende schoenen: krijg ik mijn volledige dagloon?”

Verstrooid, nog wat slaperig en niet gezegend met een onfeilbaar gevoel voor stijl: die ongelukkige samenloop van omstandigheden zorgde ervoor dat Fred pas doorhad dat hij twee verschillende schoenen droeg toen hij al bijna op het werk was. Om zichzelf de spot van collega’s te besparen, keerde hij om, zette hij het vestimentaire misverstand recht, maar kwam hij twee uur te laat.
Of hij zijn volledige dagloon ook kreeg? Nee, want volledig loonbehoud komt met enkele voorwaarden. Arbeidsongeschiktheid is daar een van. Mismatchende schoenen mogen dan wel een fashionzonde zijn, je kan er de meeste jobs probleemloos mee uitvoeren.

4. “Seks op de werkvloer! Met … de medezaakvoerder. Een dringende reden voor ontslag?”

Het is iets van alle tijden: waar mensen samen zijn, ontstaan er vaak spontaan banden die collegialiteit of vriendschap nét overstijgen. Problematischer werd het toen een zaakvoerster haar man en een werkneemster in zo’n niet bepaald professionele verstrengeling aantrof. Tijdens de werkuren, jawel. De situatie voldeed duidelijk aan alle criteria voor ontslag om dringende redenen.

Ander voorbeeld: de baas stootte op wel erg pittige mails tussen twee werknemers. Die toonde de onorthodoxe rol van het EHBO-lokaal tijdens de middagpauze aan. Maar aangezien de arbeidsrechtbank beslist over ontslag om dringende redenen, was een erkend bewijs nodig, zoals een vaststelling door de deurwaarder of een door de werknemer ondertekende verklaring.

Mailverkeer geldt niét: dat is immers afgeschermd door de wet op privacy.

5. “Niet de biologische vader, wel papa in de praktijk. Wat met vaderschapsverlof?”

“Proficiat, het is … een bastaardkindje!” Gelukkig zijn dergelijke termen al even buiten gebruik. En ook de wetgeving rond niet-biologisch ouderschap stapte het moderne tijdperk in. Goed nieuws voor Stef, vader in spe, die ontdekte dat hij niet de biologische vader was van zijn ongeboren kind. Want ook de zogenoemde ‘meeouders’, die een kind mee grootbrengen, hebben recht op 10 dagen vaderschapsverlof.