Op vijf jaar tijd is directe kost van kortverzuim gestegen met 28%
Gemiddeld kost zieke medewerker werkgever in 2022 minimaal 1.465 euro per jaar
7 april 2023
In 2022 kostte het (kortdurend) ziekteverzuim in België gemiddeld 1.465 euro per (zieke) werknemer (voltijdse) per jaar. Dit cijfer vertegenwoordigt enkel de directe loonkosten van niet-gepresteerde tijd. Dit betekent een stijging van 28% ten opzichte van 5 jaar geleden (2018). Dat berekende SD Worx, de grootste loonberekenaar van België, door de combinatie van effectieve loon- en absenteïsme data van bijna 650.000 werknemers (die minstens 1 dag per jaar ziek waren) en 23.000 werkgevers in de privésector. Voor een kortdurende afwezigheid wegens ziekte betaalt een werkgever het (gewaarborgd) loon van de arbeider of bediende door. Nu alle personeelskosten sterk zijn gestegen, wordt het nog belangrijker om ook de verzuimkosten onder controle te houden. De eigen verzuimdata benchmarken is een eerste stap.
Verzuim is duur (door directe en verdoken kosten)
Door de inflatie en stijgende loonkosten wordt absenteïsme een nog belangrijker aandachtspunt voor bedrijven in 2023. Ziekteverzuim eist een hoge tol van de organisatie: niet alleen menselijk, maar ook financieel. Vooreerst hebben de directe kosten van absenteïsme een grote impact op de bedrijfsresultaten.
Anneleen Verstraeten, juridisch adviseur van SD Worx: “In 2022 kost het kortdurend ziekteverzuim in België gemiddeld minimaal 1.465 euro per voltijdse werknemer die minstens 1 dag afwezig was door ziekte. Deze kost is berekend per verzuimer en zonder de patronale kosten. Onze berekeningen gebeurden bottom-up en geven uiteindelijk een gemiddelde kost weer, gebaseerd op reële lonen van de zieke werknemers en het effectieve kort ziekteverzuim in België in 2022. Op die manier vormt deze parameter een interessant vergelijkingspunt voor elk bedrijf.” De specialist waarschuwt: “Hierbij komen nog patronale kosten en die bedragen al gauw 28% of meer. Opgepast: de kosten van het ziekteverzuim zijn in realiteit nóg groter. Er is de loonkost van gewaarborgd ziekte (lees: loonkost van niet-gepresteerde tijd), maar dat is slechts een directe en goed meetbare kost. Vergeet zeker de indirecte gevolgen en kosten van het ziekteverzuim niet: productiviteits- en kwaliteitsverlies, langere leveringstermijn voor klanten, interne of externe vervanging van de zieke werknemer, stijgende werkdruk en mogelijk motivatieverlies bij collega’s.”
Per bedrijf zal de kost verschillen
In 2022 kende het kortverzuim in België de grootste stijging met bijna 20% (tot 3,45%). Het percentage kortverzuim (ziekte minder dan 30 dagen) is een belangrijke graadmeter: het vertelt hoeveel dagen er verloren gingen aan ziekte. Elk bedrijf kan dit voor zichzelf in kaart laten brengen en acties nemen.
“Verzuim goed in kaart brengen is broodnodig om een vlotte personeelsplanning te garanderen, maar ook om de personeelskosten onder controle te houden en extra kosten tijdig te budgetteren. Het is belangrijk om met reële data te werken en niet met bevragingen. Per bedrijf zal de kost verschillen omdat de personeelssamenstelling verschillend is naargelang de activiteit en nodige talenten. Als verantwoordelijke wil je zeker weten of het verzuim buiten de ‘norm’ valt om extra acties te nemen” besluit Anneleen Verstraeten van SD Worx.
Over de data analyse
De cijfers zijn gebaseerd op de laatste loongegevens van SD Worx, de grootste loonberekenaar van België. We onderzoeken het absenteïsme – zowel het kortdurende ziekteverzuim (< 1 maand) als het middellange ziekteverzuim (> 30 dagen en < 1 jaar). Het zijn geanonimiseerde gegevens van bijna 650.000 werknemers uit meer dan 23.000 Belgische bedrijven in de privésector, die minstens 1 dag afwezig waren door ziekte. Hiermee kan SD Worx een goed beeld geven van de evolutie van afwezigheid op het werk wegens ziekte. Het gaat om werknemers ouder dan 18 jaar; met uitzondering van studenten en uitzendkrachten die uitgesloten zijn in deze selectie. De statistische analyse formuleert inzichten op groepsniveau en is in lijn met de toepasselijke wetgeving, zoals de Algemene Verordening Gegevensbescherming.